vita brevis dostlar, vita brevis.

agzindan cikan her kelimeyi not almak istedigim muhtesem hocam dun ayrilirken bunu soyledi bize. yaninda, universite yillarindan arkadasi vardi, ikisinin de altmisli yaslarda oldugunu tahmin ediyorum. teker teker masadan kalkiyorduk, kalkmak istemedim, son dakikaya kadar da oturdum. o son anlardan birinde dedevari kahkasini atti, arkadasina dondu- hayat kisa degil mi? hayat kisa dedi, bir daha guldu, ve (bence) bana bakip "zaman kaybetmeyin" dedi.

bu ani kafama kazimaya calisiyorum. gozunu kapayip acincaya kadar altmis yasinda olacagina gercekten inansa insan, hayatini hic karmasik hale getirmeye ugrasmaz, kendini ayagindan vurmaz. zaman kaybetmez, degil mi?